ROST Robert Parasiński
Zabezpieczanie przed hałasem należy zacząć już na etapie projektowania. Najlepiej funkcjonować będzie system, w którym pomieszczenia z przyborami sanitarnymi są obok siebie lub podłączone są do jednego pionu, który najlepiej lokalizować jak najbliżej miski ustępowej, jednak nie przy cienkiej ścianie sąsiadującej np. z sypialnią, jeżeli nie możemy spełnić tych warunków dobrze pomyśleć o odpowiedniej izolacji akustycznej przegrody. Koncentracja przyborów sanitarnych na danej kondygnacji znacznie ułatwia prowadzenie pionów i zmniejsza ich ilość, czyli także hałas.
Należy wiec pamiętać, aby już na etapie projektowania łazienki usytuowane były blisko siebie, w dalszej odległości od pomieszczeń cichych, ponieważ nieprzyjemne bulgotania nad sypialniami, czy jadalniami można w znacznym stopniu ograniczyć, ale nie da się ich pozbyć całkowicie.
Aby zapobiec uciążliwym hałasom przewody kanalizacyjne należy prowadzić z zachowaniem minimalnych spadków. W przypadku podłączenia umywalki, pralki lub zlewu, których odpływy znajdują się na pewnej wysokości nie będzie z tym problemu. Poważniejszy problem stanowi podłączenie brodzika, możemy być zmuszeni poprowadzić rury pod stropem kondygnacji niższej, w takiej sytuacji najlepiej użyć rur i kształtek o zwiększonej masie (tak zwanych niskoszumowych) oraz dodatkowo zaizolować je akustycznie otuliną, a całość zabudować płytami gipsowo-kartonowymi.
Pamiętajmy, że skutkiem zbyt małych spadków jest leniwe spływanie ścieków, które powoduje osadzanie się zanieczyszczeń w przewodach, które może spowodować całkowite ich zatkanie, z drugiej zaś strony przy zbyt dużej prędkości ścieki płyną całym przekrojem kanału i zasysają wodę z syfonów, co powoduje napływanie do pomieszczeń gazów z instalacji.
Dobry dostęp do armatury sanitarnej jest bardzo ważny, o czym można przekonać się już po powstaniu pierwszej drobnej awarii. Bardzo często brodziki, spłuczki czy piony są zabudowane co wiąże się z niemożliwością dostępu do uszkodzonej części np. bez zniszczenia płytek tworzących ich okładzinę.
Źródłem hałasu w instalacji może być także napełnianie wanny wodą, dlatego tutaj polecamy wanny stalowe, które są stosunkowo ciche, ale niestety dosyć ciężkie.
Uciążliwym dźwiękom można zapobiec także poprzez umieszczenie wanny w specjalnej kształtce styropianowej lub poprzez zamontowanie baterii, odchylającej strumień ku ściance wanny, dzięki temu woda nie obija się głośno o dno wanny tylko spływa po ściance łagodnie i cicho.
Zła wentylacja pionów kanalizacyjnych, czyli brak wywiewek wyprowadzonych ponad dach to przyczyna brzydkich zapachów wydobywających się z naszej instalacji, których źródłem będzie źle spływająca woda, która nie ma którędy wciągnąć powietrza, gdy ścieki wypełniają jej przekrój. W takiej sytuacji ścieki zamiast powietrza będą wysysać wodę z syfonów, co spowoduje napływ gazów kanalizacyjnych do naszych pomieszczeń.
Sztywno zamocowane rury, bez zastosowania kompensacji wydłużeń termicznych, mogą ulec deformacji, dlatego zaleca się stosować specjalne uchwyty przesuwne. Część instalatorów jednak tego nie robi, co często wynika z ich niestaranności.
